Na starość może nas czekać prawdziwe ubóstwo. Ci, którzy sami nie odłożą pieniędzy lub nie zainwestują w nieruchomości, po latach pracy w UK nie mogą się spodziewać dostatniego życia na państwowej emeryturze.
Miliony osób może czekać u kresu życia dotkliwa bieda nawet, jeśli coś uda się im zaoszczędzić. Nasz plan emerytalny rzadko zakłada bowiem, ze dożyjemy stu lat, a to staje się już codziennością. Statystycy mówią, że długość życia w Wielkiej Brytanii osiągnęła najwyższy poziom w historii, zarówno dla mężczyzn i kobiet.
Co więcej, na podstawie swych danych przewidują, że jeden na pięciu dorosłych w obecnym wieku poniżej 35 roku życia, przekroczy sto lat. W porównaniu z latami osiemdziesiątymi średnia długość życia na Wyspach wzrosła o około dziesięć lat.
Eksperci finansowi ostrzegają, że z tego powodu wiele osób nie dbających już teraz o swe przyszłe źródła utrzymania będą miały duży kłopot z utrzymaniem jakości życia choćby na średnim poziomie. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy zbyt hojnie zaczną czerpać ze swych funduszy emerytalnych, jeśli takowe posiadają. Niestety, często pobieranie zbyt dużych kwot nie wiąże się z hulaszczy trybem życia, ale wysokością comiesięcznych rachunków.
Kto już dziś chce i potrafi wyliczyć na jakie kwoty będzie mógł liczyć po przejściu na emeryturę, ten krok zapewne będzie odkładał jak najdłużej się da. Kto pozostanie bez źródła bieżących dochodów, skazany na czerpanie jedynie ze zgromadzonych pieniędzy, może mieć kłopoty. Zwłaszcza, jeśli będzie żył długo.
Najnowsze dane z urzędów podatkowych pokazują, że niemal 121 tysięcy ludzi, którzy przeszli na emeryturę wybrało jednorazowo cały zgromadzony fundusz. Tylko 58 tysięcy zdecydowało się na pobieranie stałych kwot. Spośród nich aż 84 proc. zdecydowało się na cykliczne wypłaty w wysokości poniżej czterech procent kapitału.
Tyle uważane jest za poziom dający spore szanse na to, że pieniędzy wystarczy do śmierci. Jednak aż 24 tysiące osób bierze więcej niż 10 proc. swych oszczędności, co jest zdecydowanie ryzykowne na dłuższą metę. Jeśli zabraknie im pieniędzy, będą zmuszeni liczyć na organizacje charytatywne, ewentualnie na wsparcie rodziny.
Oficjalne prognozy z Urzędu National Statistics (ONS) pokazują, że życie ponad 100 lat stanie się normą dla dzieci urodzonych w następnym pokoleniu.
