Jeśli jesteście fanami grzybobrania i mieszkacie na Wyspach, powinniście wiedzieć, jak rozpoznać trujące odmiany grzybów w Wielkiej Brytanii i jak odróżnić je od jadalnych.
Polacy znani są ze swojego zamiłowania do grzybobrania, a sezon na to już się rozpoczął, dlatego warto zapoznać się z tym, jakich grzybów lepiej w Wielkiej Brytanii bezwzględnie unikać.
Trujące grzyby w Wielkiej Brytanii
Zbieranie grzybów staje się coraz bardziej popularne na Wyspach, dlatego – jeśli kusi nas grzybobranie – z tymi ośmioma grzybami powinniśmy bezwzględnie zapoznać się, aby ich unikać, gdyż są silnie trujące.
Zasłonak rudawy (łac. Cortinarius rubellus, ang. Deadly webcap) – jest to grzyb, którego zjedzenie może zakończyć się śmiercią. Rzadko występuje zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii, jednak możemy go spotkać w lasach sosnowych i świerkowych, często występuje wśród wrzosów i jagód – od sierpnia do listopada.
Zawiera on truciznę zwaną orellaniną, która działa na organizm w ciągu dwóch do trzech dni po spożyciu. Pojawiają się przy tym objawy grypopodobne, wymioty, niewydolność nerek i potencjalnie śmierć.
Muchomor zielonawy (łac. Amanita phalloides, ang. Death cap) – wygląda on dość zwyczajnie i przypomina wiele gatunków jadalnych grzybów, dlatego też jest najczęściej odpowiedzialny za śmiertelne zatrucia na całym świecie. Jest powszechny w Anglii. Ma zabarwione na zielono kapelusze, białe łodygi i białe skrzela, rosnące na ziemi w lasach liściastych od sierpnia do listopada.
Zawiera alfa-amanitynę, która jest odpowiedzialna za niewydolność wątroby i nerek, z ryzykiem utraty życia. Objawy zatrucia zwykle zaczynają się już od sześciu do 24 godzin po spożyciu i wywołują wymioty, biegunkę i silny ból brzucha, a następnie żółtaczkę, drgawki i śpiączkę.
Muchomor jadowity (łac. Amanita virosa, ang. Destroying angel) – jest to gatunek śmiertelnie trującego grzyba. Występuje zwykle w lasach liściastych i mieszanych. Wywołuje wymioty, biegunkę i silne bóle brzucha od ośmiu do 24 godzin po zjedzeniu. Tylko jeden kawałek tego grzyba w zupie składającej się z innych jadalnych gatunków wystarczy, aby zabić każdego, kto go zje, ostrzega Woodland Trust. Muchomor jadowity rośnie od lipca do listopada.
Stożkówka cienkotrzonowa (łac. Pholiotina rugosaang. Fool’s conecap) – Zwykle spotykany wśród ściółki, gnijących stosów zrębków, trocin, żyznej gleby i kompostu, można znaleźć stożkówkę rosnącą nawet w ogrodzie przy domu. Zawiera ona śmiercionośną alfa-amanitynę, która może spowodować śmiertelne uszkodzenie wątroby.
Lejkówka jadowita (łac. clitocybe rivulosa, ang. Fool’s funnel) – znana jest również jako „pocący się grzyb”. Często rośnie obok jadalnego grzyba Marasmius oreades, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zbieraczy grzybów. Lejkówka często rośnie na trawnikach, łąkach i innych trawiastych obszarach. Można ją znaleźć od lipca do początku grudnia. Zawiera toksynę muskarynową, która wywołuje wiele reakcji organizmu, w tym nadmierne ślinienie, pocenie się i produkcję łez. W większych dawkach może powodować bóle brzucha, mdłości, biegunkę, niewyraźne widzenie i trudności w oddychaniu. Może też w niektórych przypadkach prowadzić do śmierci.
Hełmówka jadowita (łac. Galerina marginata, ang. Funeral bell) – jest to kolejny potencjalnie śmiercionośny grzyb, na który grzybiarze powinni zwrócić uwagę. Można go znaleźć rosnącego w rozkładającym się drewnie w lasach mieszanych lub iglastych od sierpnia do listopada, chociaż nie jest on szczególnie powszechny w Wielkiej Brytanii. Gatunek zawiera te same trujące amatoksyny do muchomor zielonawy powodując wymioty, uszkodzenie wątroby i potencjalnie śmierć.
Muchomor plamisty (łac. Amanita pantherina, ang. Panther cap) – jest to grzyb silnie trujący o działaniu halucynogennym, który rośnie na suchych glebach w lasach zarówno liściastych jak i iglastych. Gatunek ten nie jest powszechny w Wielkiej Brytanii, ale należy na niego uważać, ponieważ skutki jego działania mogą być szczególnie niepokojące, a w rzadkich przypadkach śmiertelne.
Bokówka biała (łac. Pleurocybella porrigens, ang. Angel’s wings) – może wyglądać pięknie, ale najlepiej zostawić ją w spokoju, jeśli zauważymy ją w lesie. Czysto biały grzyb rośnie w skupiskach na rozkładającym się drewnie drzew iglastych i można go łatwo znaleźć na szkockich wyżynach i w Kumbrii, chociaż w innych rejonach jest rzadki. Grzyb zawiera substancje chemiczne, które są toksyczne dla mózgu – powodując trwałe jego uszkodzenie i śmierć.
Jak sprawdzić, czy grzyb jest jadalny?
W przypadku, gdy mamy wątpliwości co do tego, czy jesteśmy w stanie odróżnić grzyby jadalne od trujących, najbezpieczniejszą opcją jest zawsze kupowanie grzybów w sklepie. Warto także przestrzegać poniższych zasad:
– Unikać grzybów z białymi blaszkami lub pierścieniem na łodydze i bulwiastą lub workowatą podstawą zwaną volva.
– Unikać grzybów z czerwonym kapeluszem lub łodygą.
– Nie jeść żadnych zebranych grzybów, chyba że mamy 100-procentową pewność, że są jadalne i znamy się na grzybach. To zdecydowanie najważniejsza zasada.
Zajrzyj także na naszą główną stronę: PolishExpress.co.uk – będzie nam miło!
Artykuły polecane przez PolishExpress.co.uk:
Horrendalnie drogi wydruk kart pokładowych na lot z Ryanair. Brytyjka dostała białej gorączki
Niewyjaśnione 7 pytań w związku z zatruciem rodziny grzybami. Nowe szczegóły wychodzą na jaw
Niebezpieczny trend na TikToku. Dzieci przedawkowują paracetamol
