Miliony gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii mogą wkrótce zostać objęte obowiązkiem zainstalowania wodomierzy. Obowiązkowe wodomierze to jeden z elementów szeroko zakrojonego planu reformy przemysłu wodnego w Anglii i Walii.
Wskazana inicjatywa wynika z wniosków Komisji Wodnej, która po przeprowadzeniu gruntownego przeglądu stwierdziła, że obecna struktura sektora wodnego jest niewydolna. Według raportu sektor wodny w Wielkiej Brytanii boryka się z poważnymi problemami, począwszy od nieszczelnych sieci, przez zanieczyszczenia, po brak spójnych działań w skali kraju. Obowiązkowe wodomierze mają być więc nie tylko narzędziem kontroli zużycia wody, ale również elementem większej transformacji systemowej.
88 zaleceń dla przemysłu wodnego
Raport Komisji Wodnej zawiera aż 88 szczegółowych zaleceń, które mają stanowić podstawę reformy sektora wodnego. Najważniejsze z nich to przykładowo:
- utworzenie jednego zintegrowanego organu regulacyjnego, który zastąpi obecnie rozproszone instytucje nadzoru,
- wprowadzenie obowiązkowego pomiaru wody dla wszystkich gospodarstw domowych i przedsiębiorstw,
- stworzenie jednolitej taryfy socjalnej dla najuboższych klientów, która zwiększy dostępność usług wodnych.
Dodatkowo zaproponowano zmiany w hurtowych taryfach dla dużych odbiorców przemysłowych oraz zachęty do inwestycji w alternatywne źródła wody i technologie recyklingu.
Jeden regulator i nowe prawo zwiększą przejrzystość rynku
Ważną zmianą zaproponowaną w raporcie jest powołanie jednego krajowego regulatora ds. wody. Obecny system nadzoru uznany został za zbyt rozdrobniony i nieskuteczny. Nowy organ ma zapewnić spójną politykę i nadzór nad całością sektora.

Ponadto raport zaleca ujednolicenie zasad sprawozdawczości przedsiębiorstw wodnych, wprowadzenie obowiązkowej samokontroli oraz zewnętrznej kontroli jakości usług. Wszystko po to, by zwiększyć przejrzystość działań firm wodociągowych i odzyskać zaufanie społeczne.
Długofalowa strategia wodna zagwarantuje bezpieczeństwo
Raport podkreśla, że sektora wodnego nie można reformować w oderwaniu od rolnictwa, planowania przestrzennego, energetyki czy transportu. Dlatego proponuje stworzenie ogólnokrajowej, międzysektorowej strategii wodnej, która uwzględni długoterminowe potrzeby i ryzyka związane z kryzysem klimatycznym oraz wzrostem liczby ludności.
Jednym z kluczowych zaleceń jest wprowadzenie nowych krajowych norm odporności infrastruktury. Chodzi m.in. o właściwe utrzymanie sieci kanalizacyjnych, systemów retencji oraz podziemnych rur.