Fot. Getty
Program osiedleńczy Eu Settlement Scheme nieubłaganie zmierza ku końcowi, a ostatnie wnioski będzie można złożyć tylko do 30 czerwca tego roku. Na łamach niniejszego artykułu odpowiemy na pytanie, czy karta stałego rezydenta zwalnia z obowiązku wystąpienia o status osoby osiedlonej.
Powiedzmy sobie jasno, już na samym wstępie – NIE, karta stałego rezydenta NIE ZWALNIA imigrantów z UE, mieszkających na stałe w UK, z obowiązku uregulowania swojego statusu po Brexicie. I nie ma tu znaczenia, czy o stałą rezydenturę obywatel państwa unijnego postarał się na Wyspach przed referendum ws. Brexitu, czy już po nim, a jeszcze przed uruchomieniem programu osiedleńczego. A zatem niezależnie od tego, czy posiadamy kartę stałego rezydenta, czy też nie, jako obywatele jednego z państw UE musimy złożyć do Home Office wniosek o przyznanie statusu osoby osiedlonej (o ile przebywamy na terenie UK nieprzerwanie od przynajmniej 5 lat) lub statusu osoby tymczasowo osiedlonej (jeśli przebywamy w UK mniej niż 5 lat, ale zamierzamy tu pozostać na dłużej).
Stała rezydentura a status osoby osiedlonej – punkty wspólne
Stałą rezydenturę i status osoby osiedlonej łączą pewne punkty wspólne. Przede wszystkim jest to wymóg przebywania w UK przez okres przynajmniej 5 lat bez większych przerw. Natomiast program osiedleńczy zdecydowanie przychylniej traktuje osoby, które w trakcie swojego pobytu w UK nie pracowały lub pracowały niewiele (np. ze względu na wychowywanie dzieci). Jeszcze do niedawna imigrant z UE, w celu otrzymania stałej rezydentury, musiał udowodnić, że w czasie pobytu na Wyspach albo pracował na etacie, albo pracował na własny rachunek (w oparciu o samozatrudnienie), albo był osobą samowystarczalną (tzn. utrzymywał się z innych źródeł dochodu), albo poszukiwał pracy w UK nie pobierając przy tym zasiłków, albo wreszcie w Wielkiej Brytanii studiował. Natomiast w celu uzyskania statusu osoby osiedlonej imigrant z UE musi jedynie udowodnić urzędnikowi Home Office, że przez 5 lat mieszkał na terenie Wielkiej Brytanii.