Londyn kolejny raz znalazł się w centrum dyskusji o bezpieczeństwie drogowym po tym, jak w dzielnicy Islington wprowadzono ograniczenie prędkości do 10 mph na głównej ulicy St John’s Street. Decyzja rady miasta wg radnych poprawi bezpieczeństwo i estetykę okolicy. Jednak w praktyce wywołała falę krytyki kierowców, rowerzystów i firm transportowych.
Ograniczenie obejmuje ulicę w pobliżu Smithfield Market, która obecnie jest częściowo zwężona z powodu prac drogowych. Rada wprowadziła tam filtry ruchu, donice, nasadzenia drzew i tzw. „ogrody deszczowe”. Natomiast nowa prędkość miała zwiększyć bezpieczeństwo pieszych i rowerzystów. W teorii brzmi rozsądnie – w praktyce okazało się, że jest niemal niemożliwa do przestrzegania. Co gorsza, przypadek tej ulicy nie jest odosobniony. W Londynie i okolicach jak grzyby po deszczu wyrastają strefy: ograniczenia prędkości 10 mph – zaskakujące, źle oznaczone, utrudniające ruch i generujące kolosalną ilość mandatów.
Kierowcy: sztuczne i niepraktyczne ograniczenie prędkości 10 mph
Kierowcy alarmują, że ograniczenie prędkości do 10 mph jest nie tylko sztuczne, ale w niektórych miejscach wręcz nierealne. Rowerzyści i samochody często przekraczają limit, nawet przy maksymalnym wysiłku. Natomiast zmiana prędkości wymuszana przez nagłe zwężenia ulicy czy niespodziewane oznakowanie staje się źródłem stresu i ryzyka wypadków.
Wielu kierowców podkreśla – „Zamiast jechać drogą, skupiasz się na liczniku i szukasz znaków. To odwraca uwagę od tego, co naprawdę dzieje się na jezdni.” – mówi jeden z nich.

fot. shutterstock.com
Krytycy zwracają uwagę, że wiele takich ograniczeń w Londynie wygląda jak działania na papierze – sztuczne, czasem nieprzemyślane i wprowadzane w sposób nieintuicyjny. Podczas gdy w teorii mają poprawić bezpieczeństwo, w praktyce powodują frustrację kierowców, niebezpieczne manewry i nieprzewidywalne sytuacje na drodze.
Monitoring masowo łapie kierowców
Sytuację pogarsza nowoczesny system monitoringu. Kamery szybko „wyłapują” kierowców, którzy nie zdążyli odpowiednio zareagować na niespodziewane ograniczenie. W Islington, gdzie wprowadzono ograniczenie do 10 mph, liczba kamer monitorujących prędkość i światła wzrosła do 43. To oznacza, że kierowcy ryzykują mandaty praktycznie na każdym kroku. Zdaniem wielu ekspertów, takie rozwiązanie może być wręcz kontrproduktywne. Kierowcy zamiast patrzeć na drogę, skupiają się na utrzymaniu sztucznej prędkości, co paradoksalnie zwiększa ryzyko wypadków.
Ograniczenie prędkości 10 mph – problem zamiast pomocy
Choć władze miasta argumentują, że cel jest słuszny – zwiększenie bezpieczeństwa pieszych i rowerzystów – rzeczywistość weryfikuje idee. Limity takie jak 10 mph w miejskim ruchu są często problematyczne. Kierowcy zwracają uwagę, że wprowadzanie ekstremalnie niskich prędkości w centrum miasta, gdzie codziennie kursują samochody dostawcze i taksówki, może powodować nieprzewidziane kolizje i utrudnienia w dostawach towarów.
Eksperci podkreślają, że bez starannie zaplanowanego oznakowania i realistycznego podejścia do prędkości, takie ograniczenia pozostają głównie symbolicznym gestem. Zamiast realnie chronić uczestników ruchu, mogą prowadzić do masowego łamania przepisów, frustracji kierowców i – paradoksalnie – większego ryzyka na drogach.
Londyn na zakręcie między bezpieczeństwem a biurokracją
Sprawa St John’s Street pokazuje szerszy problem w planowaniu miejskiego ruchu. Władze starają się łączyć estetykę, bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój. Natomiast w praktyce efekty bywają odwrotne od zamierzonych. Kierowcy, rowerzyści i piesi stają w obliczu konfliktu między przepisami, które mają chronić, a rzeczywistością, w której utrzymanie sztucznego limitu jest niemożliwe.
Ograniczenie prędkości do 10 mph w Londynie staje się więc przykładem tego, jak ambitne regulacje mogą wymknąć się spod kontroli i zamiast ułatwiać życie. Komplikują je i potencjalnie zagrażają bezpieczeństwu.

