Poziomy znajomości języka angielskiego są ustalane według europejskiej skali CEFR (Common European Framework of Reference for Languages). Skala jest od A1 do C2, gdzie A1 oznacza najsłabszą znajomość języka. Dodatkowo czasem mówi się o znajomości na poziomie A-levels, co mylnie jest przyrównywane do A1 i A2. Poniżej wyjaśniamy zawiłości.
Poziomy znajomości języka angielskiego (CEFR)
CEFR, to Common European Framework of Reference for Languages czyli
Europejski System Opisu Kształcenia Językowego. To międzynarodowa skala, która opisuje, jak dobrze ktoś zna język obcy — zarówno w mowie, jak i w piśmie, słuchaniu i czytaniu.
A1 – Beginner (Początkujący)
-
Rozumiesz bardzo proste słowa i zdania, np. „Hello”, „My name is…”, „I’m from Poland.”
-
Potrafisz się przedstawić, zadać proste pytanie (np. „Where are you from?”).
-
Znasz podstawowe słownictwo (kolory, liczby, dni tygodnia, jedzenie, rodzina).
-
Przykład: potrafisz zamówić kawę lub kupić bilet.
A2 – Elementary (Podstawowy)
-
Potrafisz prowadzić krótkie rozmowy o znanych tematach (praca, hobby, podróże).
-
Rozumiesz proste ogłoszenia i krótkie teksty.
-
Potrafisz napisać krótką wiadomość e-mail, SMS lub notatkę.
-
Gramatyka: czasy Present Simple, Present Continuous, czasem Past Simple.
B1 – Intermediate (Średnio zaawansowany niższy)
-
Rozumiesz główne idee rozmowy lub tekstu o znanych sprawach.
-
Potrafisz opisać doświadczenia, plany i opinie.
-
Poradzisz sobie w podróży lub w pracy w środowisku anglojęzycznym.
-
Znasz podstawowe czasy: Present, Past, Future, Perfect.
-
Przykład: potrafisz napisać e-mail służbowy lub krótkie opowiadanie.
B2 – Upper Intermediate (Średnio zaawansowany wyższy)
-
Mówisz dość płynnie i spontanicznie, nawet z native speakerami.
-
Rozumiesz dłuższe teksty, artykuły, filmy bez napisów.
-
Potrafisz argumentować, wyrażać zgodę/niezgodę, opisywać szczegółowo sytuacje.
-
Gramatyka: swobodne użycie wszystkich czasów i struktur.
-
Przykład: potrafisz uczestniczyć w rozmowie kwalifikacyjnej po angielsku.
C1 – Advanced (Zaawansowany)
-
Mówisz i piszesz płynnie, precyzyjnie i z bogatym słownictwem.
-
Rozumiesz złożone teksty, idiomy, żarty, niuanse językowe.
-
Umiesz dostosować styl wypowiedzi (formalny/nieformalny).
-
Przykład: potrafisz pisać eseje akademickie lub prowadzić negocjacje po angielsku.
C2 – Proficient (Biegły / Zbliżony do native speakera)
-
Rozumiesz wszystko, co słyszysz lub czytasz, nawet bardzo specjalistyczne treści.
-
Wypowiadasz się spontanicznie, naturalnie i precyzyjnie.
-
Potrafisz streszczać, analizować i parafrazować treści.
-
Przykład: możesz studiować, uczyć lub pracować w pełni po angielsku.
Czym jest „A-level” w znaczeniu brytyjskim?
W Wielkiej Brytanii A-level oznacza Advanced Level — to egzamin kończący szkołę średnią (coś jak polska matura). Nie jest to poziom języka w sensie CEFR (A1–C2), tylko poziom edukacji. A-level English odpowiada raczej poziomowi C1 według CEFR (czyli zaawansowanemu).
Porównanie z egzaminami
Poziom CEFR | Cambridge | IELTS | TOEFL (iBT) |
---|---|---|---|
A1 | Key English Test (KET) | < 3.0 | < 30 |
A2 | KET / Pre A2 Key | 3.0–3.5 | 30–40 |
B1 | Preliminary (PET) | 4.0–5.0 | 40–70 |
B2 | First (FCE) | 5.5–6.5 | 70–90 |
C1 | Advanced (CAE) | 7.0–8.0 | 90–110 |
C2 | Proficiency (CPE) | 8.5–9.0 | 110–120 |