W środę Królowa Elżbieta II stanie się najdłużej panującym brytyjskim monarchą. Tym samym pobije rekord królowej Wiktorii, która panowała 63 lata i 217 dni
„Gdy Elżbieta II została koronowana jako szósta kobieta-król – cały świat był jej przychylny.” Miejmy nadzieję, że rozpoczynamy nową epokę elżbietańską, nie mniej znaną niż ta pierwsza” – powiedział Clement Attlee .
Jednak koniunktura Elżbiety jako królowej była zmienna – podczas jej panowania Wielka Brytania doświadczała wielu kryzysów, a popularność Królowej wielokrotnie spadała. Elżbieta zamiast przewodniczyć największej zmianie w okresie historii Wielkiej Brytanii – zamiast obserwować, jak kraj rozwija się w stylu empire, była zmuszona do zmian, podejmowania decyzji politycznych, których skutki były nie do przewidzenia.
Początki kryzysu
Dnia 2 czerwca 1953 roku miała miejsce koronacja – obejrzały ją 72 miliony Brytyjczyków. W tym samym dniu, przyszła wiadomość, że sir Edmund Hillary podbił Everest. Wydawało się, że hegemonia Wielkiej Brytanii nie ustanie.
Ale w rzeczywistości imperium było w kryzysie. W latach 1945 i 1965 liczba osób poddanych w koloniach spadła z 700 milionów do 5 milionów. W 1956 roku, zaledwie trzy lata po koronacji, nastąpił kryzys sueski i upokorzenie Anthony Edena. Te wydarzenia oficjalnie zakończyły okres hegemonii Wielkiej Brytanii.
Obecnie
Wielka Brytania jest jednym z najbogatszych krajów świata – chociaż jeszcze około jedna czwarta dzieci w niektórych rejonach żyje w skrajnym ubóstwie. Globalny wpływ Wielkiej Brytanii jest znacznie większy, niż mogłaby na to wskazywać stosunkowo niewielka populacja. Biorąc pod uwagę chociażby miejsce w G8. Ale czy taka pozycja się utrzyma – trudno przewidzieć – zważywszy na niepewne ustalenia wspólnoty narodów.
Królowa chce utrzymania wspólnoty narodów. Ale jamajski premier zaproponował w 2012 roku, żeby dążyć do tego, aby głową państwa był Jamajczyk, a premier Nowej Zelandii podczas wizyty księcia i księżnej Cambridge w 2014 roku, zauważył, że jest to „prawdopodobnie nieuniknione”, że kraj stanie się republiką. Natomiast Szkocja nadal może opuścić unię w czasie panowania Królowej.
Królowa zmian
„Kobiety mogą – i powinny – odgrywać wiodącą rolę w tworzeniu wspaniałej epoki elżbietańskiej,” napisała Margaret Hilda Roberts, późniejsza Margaret Thatcher, w przeddzień koronacji. Kobiety rzeczywiście odgrywał większą rolę w społeczeństwie – ale słowem podsumowującym panowanie Elżbiety II będzie nie „chwała” a „zmiana”.
W ciągu 63 lat od koronacji z całą pewnością Wielka Brytania i świat zmieniły się radykalnie. Globalny wpływ radykalnie się zmniejszył, a wizerunek Królowej jako powściągliwej i chłodnej monarchini – jest uważany za przestarzały, chociaż wielokrotnie ratował rodzinę królewską podczas skandali. Nie można też zapominać, że to jej decyzjom i wyborom Wielka Brytania zawdzięcza zażegnanie kryzysu ekonomicznego i obecną pozycję. Królowa wielokrotnie dokonywała zmian, więc jedno jest pewne, jeśli będzie chciała nadal być królową, z którą liczą się inni przywódcy, będzie nadal musiała dokonywać zmian.
